1- عوامل حواس پرت کن را از دامنه ی شنیداری، دیداری و لمسی کودک دور نگه دارید.
2- مطمئن شوید که تکالیفی را به کودک یاد می دهید در سطح شناختی اوست: به خاطر داشته باشید هرچه کمتر بهتر!
3- قبل از انجام فعالیت هایی مانند مشق نوشتن، که به تمرکز شناختی زیادی احتیاج دارند، ترتیبی دهید که کودک پنج دقیقه به فعالیت بدنی بپردازد. گل بازی، مجسمه سازی، فشار دادن اسباب بازی ها یا حرکات کششی در این زمینه می تواند مفید باشد.
4- با توضیح دادن یا بیان کردن کاری که کودک در حال انجام آن است، توالی فعالیت های او را به صورت کلامی طبقه بندی کنید.
5- وقتی کودک درگیر یک فعالیت می شود، درمورد اینکه چقدر خوب روی تکلیف تمرکز دارد، به او پسخوراند مثبت دهید.
6- استراحت کردن درمیان فعالیت ها را با کودک تمرین کنید: استراحت به کودک شما کمک می کند تا دچار اضافه بار نشود و کارهایی که تا حالا انجام نداده و کارهایی که بعدا باید انجام دهد، را مرور کند.
7- میان وعده هایی به کودک بدهید که شامل غذاهایی با بافت سفت و ترد هستند ( هویج، سیب، چوب شور، برنج پفی و مانند آن ).
8- وقتی می خواهید کودک به شما گوش کند، به شیوه ی تلگرافی با او صحبت کنید: دستورات کوتاه و پیام های خلاصه. برای اینکه توجه او به شما جلب شود، دستتان را روی شانه ی او بگذارید و از او بخواهید که به شما نگاه کند. هربار بیش از یک پیام به او ندهید!
9- برای انجام فعالیت های روزانه از تابلوی تصویری استفاده کنید که فعالیت های روزانه ی کودک را به صورت تصویری به کودک نشان دهد و او پس از اجرای هرکدام آنها را علامت گذاری کند.
10- ترتیب کارها از ساده به پیچیده باشد . وقتی کودک کارها را انجام داد و در نمودار علامت زد، او را تشویق کنید.