این خوراکی های لذیذ افسرده تان می کند

پژوهشگران معتقدند مصرف غذاهایی مثل همبرگر ، پنیر، بستنی و کره که مقدار زیادی چربی اشباع شده در خود دارند به پایین آمدن خلق و خو و شروع افسردگی منجر می شود.

افکارنیوز:شاید ما تنها زمانی به فکر چرب تر کردن غذایمان بیافتیم که درد و سرگیجه سراغمان بیاید اما محققان می گویند تاثیر چربی غذا خیلی زودتر خود را نشان می دهد و قبل از آن که جسممان را ناتوان کند به ما روانی ضعیف می دهد.محققان می گویند؛ افسردگی یکی دیگر از نتایج پر چرب بودن غذاست گرچه چنین غذاهایی به دلیل طعم لذیذشان لذتی موقتی به شما می دهند.

بررسی ها نشان می دهد، این غذاها اعتیاد آور بوده و اگر در مدت طولانی مصرف شوند، افت شدید خلق و خو و افسردگی را به همراه می آورند.

پژوهشگران معتقدند؛ مصرف غذاهایی مثل همبرگر، پنیر ، کره که مقدار زیادی چربی اشباع شده دارند باعث بروز التهاب در سراسر بدن می شوند و حتی مغز مصرف کننده شان را هم ملتهب می کند از نظر آن ها این التهاب تغییراتی در مغز ایجاد می کند که پیامد آن پایین آمدن خلق و خو شروع افسردگی است.

جایگزین مناسب برای ساندویچ های بیرونی ساندویچ فلافل، الویه، ماکارونی، مرغ و سبزیجات، سمبوسه و استیک گوشت خانگی است که نه تنها اسیب زا نیست بلکه مقدار زیادی از ویتامینها و مواد معدنی را فراهم می کنند

تشخیص درمان وسواس کودکان و نوجوانان

کودکان و نوجوانانى که دچار اشتغالات ذهنى، خشکى رفتار، اجراى رفتارهاى آئینى و سخت گیرى هاى بیش از اندازه مى شوند، گاه چنان از اعمال و افکار خود مضطرب و پریشان مى شوند که تا آن کارها را انجام ندهند، آرام نمى گیرند. در مواردى نیز سعى مى کنند این گونه افکار و رفتارهاى خود را طورى سرکوب کنند و یا عادى جلوه دهند که دیگران را نسبت به خود حساس ننمایند؛ و در موارد دیگرى که قادر به کنترل رفتارهایشان نیستند، از والدین و سایر اعضاى خانواده شان مى خواهند که آنان را در انجام آئین ها و مراسم افراطى وسواسى شان همراهى کنند. براى مثال ممکن است کودکى که خودش وسواس مسواک زدن دارد، از مادرش نیز بخواهد که او نیز چندین بار دندان هایش را مسواک بزند.
به طور کلى علائمى که والدین باید نسبت به بروز آنها حساس و هوشیار باشند تا این اختلال را در کودک شان زود تشخیص دهند، عبارتند از:
- مجروح شدن و ترک خوردن پوست دست کودک بر اثر شستن مکرر دست ها.
- مصرف بیش از اندازه صابون، دستمال کاغذى، نوار توالت و...
- افت تحصیلى ناگهانى و پایین آمدن یک باره نمرات امتحانات مدرسه.
- طول کشیدن بیش از اندازه مشق نوشتن.
- سوراخ شدن و تکه تکه شدن پاک کن ضمن مشق نوشتن و امتحان دادن.
- تعریف کردن مکرر و یک نواخت درس هاى روزانه با استفاده از جملات مکرر.
- لباس عوض کردن بیش از اندازه.
- داشتن مراسمى طولانى براى خوابیدن.
- نگرانى براى سلامتى اعضاى خانواده.
- اصرار بر دادن آزمایش هاى گوناگون پزشکى، براى اطلاع از سلامتى خود و اعضاى خانواده.
همچنین نکاتى که پزشک، روانشناس و یا متخصص علوم رفتارى حین مصاحبه تشخیصى از کودک و اعضاى خانواده اش درباره آنها پرس و جو مى کند، عبارتند از: ۱ _ آیا افکار، اندیشه ها، تصورات، احساسات و موضوعاتى موجب نگرانى، آزار و تشویش تو مى شوند؟ ۲ _ آیا مرتب در حال چک کردن وسایل و کارهایت هستى؟ ۳ _ آیا بیش از سایر دوستان و همکلاسى هایت دست مى شویى؟ ۴ _ آیا مدام در حال شمردن اعداد و یا انجام دادن کارها بر طبق تعداد و شمارش خاصى هستى؟ براى مثال ۵ بار دست شستن، ۱۰ بار بازدید از شیر گاز، ۸ بار چک کردن قفل در و.... ۵ _ آیا کلکسیون ها و مجموعه هاى زیادى جمع مى کنى؟ ۶ _ آیا هر چیزى باید سر جاى خودش باشد؟ ۷ _ آیا قبل از این که به رختخواب بروى، مجبور به انجام یک سرى آیین ها و مراسم گوناگون هستى؟
از آن جایى که ممکن است هر کودکى به راحتى پاسخ این پرسش ها را «آرى» بدهد و منجر به تشخیص اشتباه پزشک شود، باید این سئوالات را از والدین و یا اعضاى نزدیک خانواده کودک نیز پرسید و از سابقه بیمارى هاى روانى از جمله اختلالات کلامى و یا حرکتى اطلاع حاصل نمود. معمولاً اختلال وسواس زمینه ژنتیکى دارد و کودکانى که یکى از اعضاى خانواده شان دچار چنین اختلالاتى باشد، احتمال ابتلاى به وسواس فکری_ عملى بیشتر است. معمولاً نشانگان اختلال وسواس به ندرت به یک باره شروع مى شوند. سایر اختلالاتى که معمولاً همراه با اختلال وسواس فکرى _ عملى پدید مى آیند، عبارتند از: اختلالات اضطرابى، افسردگى، اختلالات مربوط به کمبود توجه، بیش فعالى، اختلالات مربوط به یادگیرى، اختلالات رفتارى (مثل ناخن جویدن، تیک هاى عصبى، خارش پوست).

• روش هاى درمان اختلال وسواس فکرى _ عملى در کودکان و نوجوانان
پژوهش هاى مختلف نشان مى دهند که بهترین نوع درمان اختلال وسواس در کودکان استفاده از روش هاى رفتاردرمانى و در مواردى توام با دارودرمانى است. بر طبق این روش ها، ابتدا رفتاردرمانگر، کودک را تشویق مى کند تا افکار و آئین هاى وسواسى خود را به طور دقیق و جزءبه جزء شرح دهد، تا او بتواند اجزاى کلیدى این رفتارها را شناسایى کند. آنگاه از او مى پرسد که انجام دادن کدام یک از رفتارهاى وسواسى اش ضرورى نیست و آیا مى تواند بدون آن که نگران و مضطرب شود، از انجام آن بخش از رفتارهایش صرف نظر کند. در این مرحله درمانگر، ضمن پذیرش حالات، افکار و رفتار کودک، سعى مى کند به او بفهماند که هر فردى ممکن است در مواردى دچار خشکى رفتار و اشتغالات ذهنى وسواسى شود که به دلایل نامفهومى مدام آنها را تکرار مى کند. هدف او از این کار آن است که تا حدود زیادى آئین ها و افکار وسواسى کودک را متزلزل کند تا حدى که رفته رفته بتواند گام هاى موثرى براى حذف این گونه رفتارها بردارد. گروه دیگرى از رفتاردرمانگران که روش هاى خود را بر پایه دیدگاه شناخت درمانى استوار کرده اند نیز براى درمان اختلال وسواس در کودکان و نوجوانان سعى مى کنند ابتدا به کودک بیاموزند که چگونه مى تواند احساسات و افکارش را درباره فکر و عملى که انجام مى دهد، تغییر دهد. براى مثال، اگر کودکى وسواس دست شستن دارد، از او مى خواهند که دست هایش را کثیف کند (مثلاً گل آلود، چرب، خمیرى، ماسه اى و...) و سعى کند بدون آن که چندین بار دست هایش را بشوید به بازى خود ادامه دهد و فقط در انتهاى بازى دستش را بشوید. در این روش، تغییر نگرش کودک درباره کثیفى و آلودگى مدنظر است و این که او بتواند به خود بقبولاند که خمیر نوعى وسیله بازى براى کودکان است که از مواد بهداشتى درست شده است و لزومى نیست در حین خمیربازى چندین بار دست هایش را بشوید. روش هاى درمان رفتارى زمانى که اعضاى خانواده هم درگیر حل مشکل شوند، بهترین شیوه درمان محسوب مى شود. طبق نظر روانشناسان و متخصصان علوم رفتارى، کودکانى که براى درمان خود از این گونه شیوه ها استفاده مى کنند، نیاز به حمایت، همکارى و مشارکت تمام اعضاى خانواده دارند. در حقیقت، درصد بهبودى کودک بدون همراهى خانواده خیلى کم مى شود، زیرا شیوه هاى درمان شناختى رفتارى اغلب با قدرى اضطراب و نگرانى توام هستند که اگر حمایت روانشناس، والدین و اعضاى خانواده را همراه نداشته باشد، درمان و بهبود کودک را به تاخیر مى اندازد. به همین دلیل بهتر است به روان درمانگرى مراجعه شود که حمایت و پشتیبانى لازم را از کودک بنماید.

• کمک هاى والدین و اعضاى خانواده
زمانى که کودکى دچار مشکل وسواس مى شود، مادر و پدر او باید به این نکته توجه داشته باشند که کودک گناه و تقصیرى ندارد. وقتى آنان قصد درمان و بهبودى بیمارى فرزندشان را دارند، باید از هر جهت کودک را مورد حمایت خود قرار دهند. والدین باید سعى کنند آگاهى هاى خود را در زمینه نوع بیمارى فرزندشان بالا ببرند و انتظارات و خواسته هایى در حد توان کودک از او داشته باشند. آنها باید بدانند که چنانچه همراه و مشفق کودک باشند، روند درمان او روزبه روز تسریع خواهد یافت و رفتارها و افکار آزاردهنده کودک نیز به تدریج از بین خواهند رفت. مادر و پدر باید بتوانند کمترین بهبودى کودک را تشخیص دهند و او را مورد تشویق و حمایت خود قرار دهند. در نظر داشته باشید هیچ کودک وسواسى اى بدون داشتن والدینى مضطرب، پریشان و مبتلا به اختلالات عصبى وجود ندارد. تمام اعضاى خانواده باید نسبت به این موضوع حساس و هوشیار باشند. آنان باید تا حد امکان شرایط را براى کودک آرام و عادى نگه دارند تا او بتواند مشکلات و سختى هاى درمان را راحت تر تحمل کند. خانه اى پرتنش و اضطراب هیچ گاه نمى تواند به کودک کمک کند تا با نگرانى و تشویش ناشى از شیوه هاى درمانگرى مقابله نماید.

ماندانا سلحشور
منبع : پارس نایس

کمبود برخی مواد مغذی از مهمترین دلایل بروز افسردگی

کارشناس تغذیه و رژیم درمانی گفت: یکی از مهمترین دلایل بروز ضعف، خستگی، بی حالی و افسردگی، کمبود برخی مواد مغذی است.
سمیه صمدی در گفت وگو با (ایسنا) ، اظهار داشت: یکی از مهمترین دلایل بروز ضعف، خستگی، بی حالی*، افسردگی، عدم تمرکز، ناتوانی در به یاد آوردن مطالب، بی حالی و زودرنجی کمبود برخی مواد مغذی است.
وی با بیان اینکه این کمبودها به دو دلیل در دانش آموزان مشاهده می شود، گفت: نداشتن اطلاع کافی از رعایت یک رژیم غذایی صحیح، فشارها و استرسهای روحی است که می*تواند سبب عدم جذب یا از بین رفتن برخی از مواد مغذی در بدن شود.
کارشناس تغذیه و رژیم درمانی یادآور شد: ویتامین ها و مواد معدنی می تواند تاثیر مناسبی بر روی روند ساخت و ساز بدن، خون رسانی، عملکرد بهتر سلولهای مغزی و بهبود توانایی های ذهنی دانش آموزان داشته باشد.
صمدی با تاکید بر اینکه استفاده از ویتامین ها و مواد مغذی به منظور دستیابی به بالاترین میزان هوشیاری، حافظه و یادگیری است، افزود: پیروی از یک برنامه مدون رژیم غذایی می*تواند با بهبود عملکرد مغز و ذهن، جلوگیری از خستگی و تقویت روحیه رتبه برتری در کنکور نصیب افراد شود.
وی افزود: ویتامین*های گروه b ، e ، c ، آهن، روی، منیزیم و برخی از اسیدهای آمینه می توانند در این زمینه افراد را یاری کنند.
کارشناس تغذیه و رژیم درمانی تصریح کرد: غذاهای مفید و لازم برای تقویت فکر و ذهن شامل آجیل، جگر، تخم مرغ، ماهی با سبزیجات، گوشت گوسفند، بوقلمون، موز، خرمای خشک، انجیر، آلو، لیمو، سیب، گریپ فروت، انواع سبزی*ها، گوجه فرنگی، سیب زمینی و کلم بروکلی است.

چه رهنمودهایی برای جلوگیری از میزان پرخاشگری دارید؟

دراین مورد بیشترین توصیه را باید به والدین داشت زیرا برخورد صحیح والدین با نوجوان و افزایش اعتماد به نفس وی باعث می شود در محیط مدرسه نوجوان قوی تر و متناسب تر برخورد کند. همچنین در شرایطی که دچار پرخاشگری شده نخستین توصیه بازسازی روابط خانوادگی است یعنی رفتارهایی توأم با پذیرش نوجوان، یادآوری نکات مثبت او، کنترل و نظارت بموقع و مناسب، انجام فعالیتهای مشترک خانوادگی ( بازی های دسته جمعی خانوادگی را در قسمت بازی درمانی جستجو کنید)، فعالیتی تفریحی و ورزشی برای نوجوان در کاهش ناسازگاری و تنش او بسیار کارساز است.آگاهی والدین از روشهای انضباطی اشتباه است چون روش*های انضباطی نادرست موجب بروز رفتارهای پرخاشگرانه می*شود. روشهایی مثل توجه والدین به رفتارهای نادرست و برخورد غلط، نظارت ضعیف داشتن، استفاده از مجازات و تنبیه و ایجاد ترس و اضطراب از شیوه های اشتباه انضباطی است که نوجوان را به سمت پرخاشگری سوق می*دهد. والدین باید افکار منفی خود را تغییر بدهند برخی از آنها به اشتباه تصور می*کنند فرزندان مسبب مشکلات خانوادگی هستند یا عنوان می*کنند ما با فرزند خود مشکلات زیادی داریم.این گونه افکار منفی به طور ناخودآگاه باعث طرد نوجوان و افزایش خشم او می*شود. برای کنترل خشم فرزندان باید رابطه محبت آمیز داشت و انتظارات و توقعات را کاهش داد.همچنین والدین باید نقش واقعی نوجوان را از او انتظار داشته باشند و نخواهند که در نقش والدین رفتار کنند. باید دقت شود که آنها در گذر از کودکی به بزرگسالی هستند پس افراط و تفریط صورت نگیرد. در محیطهای آموزشی مانند مدارس باید در افزایش و کاهش پرخاشگری دقت داشته باشند. پذیرش نوجوان توسط معلمان و همکلاسیان نیز حائز اهمیت است. در این دوران اغلب خانواده*ها بدون آگاهی از نیاز نوجوان او را از لحاظ ارتباطی بشدت محدود می*کنند و باعث می*شود نوجوان به صورت افراطی و پنهانی وارد گروه*های دوستی نامناسب شود.

پرخاشگری چگونه زندگی نوجوان را تحت*الشعاع قرار می*دهد؟
پرخاشگری نوجوان یک سری عوارض جسمانی و روانی دارد. همچنین عوارض روانی، خیالپردازی های غیرواقعی، احساس گناه، بی عدالتی و طردشدگی است که همه آنها در اثر خشم به وجود می آید. باعث می شود فرد ارتباطات خود را با محیط، خانواده و دوستان را مشکل ببیند. آنها به تدریج احساس انزوا می*کنند و نمی*توانند ارتباط خوبی با اطرافیان برقرار کنند. در نتیجه نوجوان از خانواده و محیط آموزشی دور می*شود.

چه تکنیک هایی را در این خصوص پیشنهاد می دهید؟
تشویق نوجوانان به انجام فعالیت*های فرهنگی، اجتماعی و ورزشی. تشویق آنها به پیشرفت تحصیلی، بازسازی شیوه گفتوگو با نوجوان در کنترل خشم و کاهش آن کمک کننده است. والدین باید با نوجوانان خود به خوبی صحبت کنند و او را مورد قضاوت قرار ندهند. همچنین باید در محیط تغییرات مثبت ایجاد شود. سعی شود نوجوان بتواند موقعیت و شرایط خود را درک کند. پذیرش مثبت نسبت به نوجوان خود داشته باشند. توانایی حل مسئله، کنترل اضطراب و پرخاشگری را به نوجوان یاد بدهند. اگر خشم در محیط خانه وجود داشته باشد والدین آن را در مرحله اول حل کنند.

علایم کودکان بیش فعال

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران گفت: پرتحرکی، پرحرفی ،بیقراری و در عین حال کم تمرکزی، کم دقتی و بی*توجهی نسبت به مسائل درسی و کم صبری و کم تحمل بودن نشانه بیش فعالی کودکان است.

مهدی تهرانی دوست در گفت وگو با فارس، اظهار داشت: بیش*فعالی یکی از مشکلات کودکان است که تا سنین نوجوانی و گاهی بزرگسالی ادامه پیدا می کند.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران ادامه داد: در مواجهه با بیش*فعالی ما با علائمی مواجهیم که در سنین قبل از دبستان به صورت پرتحرکی، پرحرفی ،بیقراری و در عین حال کم*تمرکزی، کم*دقتی و بی*توجهی نسبت به مسائل درسی و انجام کارهای درسی بروز پیدا می*کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: یکی دیگر از علائم بیش*فعالی می*تواند کم صبری و کم تحمل بودن این کودکان باشد که در مقابل انجام کارها قبل از اینکه فکر کنند عمل می*کنند و به همین خاطر کارهای آنها با اشتباهات بیشتری همراه است.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: این کودکان علی*رغم آنکه از هوش مناسبی برخوردارند از نظر تحصیل دچار مشکل می*شوند چرا که توجه آنها به کلاس درس کم است و برای درس خواندن هم علاقه چندانی نشان نمی*دهند. از توانشان برای درس خواندن استفاده نمی*کنند و در سالهای بالاتر و در رده*های راهنمایی و دبیرستان با مشکلات تحصیلی مواجه خواهند شد.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران افزود: این دسته از کودکان در ارتباط با بچه*های هم سن و سال خود نیز مشکلاتی از نظر ارتباطی پیدا می*کنند چرا که رفتار*های بچه*های دیگر را نمی*توانند تحمل کنند و از طرفی همسالان آنان نیز نمی*توانند آنها را تحمل کنند و در نتیجه بچه*های بیش*فعال دوستان صمیمی کمتری خواهند داشت.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به خانواده ها پیشنهاد کرد: در ارتباط با این دسته از کودکان، توجه بیشتری به آنها داشته باشند چرا که دیده شده بعضی از خانواده ها علیرغم وجود این مشکل، آن را به حساب شیطنت و بازیگوشی کودک می گذارند و تصور می کنند که با بزرگ شدن کودک،بیش فعالی او حل می شود و به این نکته توجه نمی*کنند که این فرزند دچار مشکلات درسی و ارتباطی می شود.

تهرانی دوست، به زمان و نحوه تشخیص درست این اختلال اشاره داشت و افزود: خانواده ها در مواجهه با این اختلال، باید کودک را نزد روانپزشک برده تا مشکل کودک ارزیابی شود و این اختلال درمان شود.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران ادامه داد: بیش*فعالی را میتوان هم درمان دارویی کرد و هم درمان رفتاری.عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: داروی مناسب برای درمان این اختلال داروی ریتالین است که خوشبختانه در کشور وجود دارد و داروی مناسبی برای درمان بیش فعالی است.

وی افزود: علاوه بر درمان دارویی، یکسری آموزش*های رفتاری نیز به خانواده*ها داده می*شود تا بدانند که چگونه با کودک رفتار کنند تا مشکلاتشان را کنترل کنند.رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران به خانواده*ها توصیه کرد که نگران درمان دارویی فرزند خود نباشند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: متأسفانه دیده شده که اخبار نادرستی از نظر علمی در رسانه ها منتشر میشود. مصرف داروی ریتالین را خطرآفرین دانسته و به ایجاد مشکلات جدی در کودکان مربوط می دانند.

تهرانی دوست تصریح کرد: سالهاست این دارو در تمام دنیا مصرف می*شود و توصیه اکید شده است که کودکان بیش*فعال با این دارو تحت درمان قرار بگیرند.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، عدم درمان کودکان بیش*فعال را به ایجاد مشکلات جدی برای کودک و خانواده* مربوط دانست و افزود: در درمان اختلال بیش*فعالی، جای هیچ نگرانی نیست و خانواده*ها بدانند که با درمان دارویی و رفتاری میتوان این اختلال را کنترل کرد