در محضر بزرگان
فرصتی است برای آموختن نکاتی که در هیچ کتابی یافت نمیشود و در حقیقت راه میانبری
است به سوی خوبیها و درستیها که تقدیم به همه کاربران عزیز میگردد. استاد فاطمی
می فرمایند:خانمی است شوهرش بسیار متدین و اهل نماز و روزه؛ خانم افسرده شده است.
رسیدگی کردیم دیدیم 20 سال این آقا صبح گفته خداحافظ، شب گفته سلام. بله، همان آدم
مؤمن مقدس. نماز جماعتش را همه در مسجد خوانده و آمده است. بله بعضیها دین را
مسخره کردهاند. دین این نیست که عزیز من. شب میآید خانه. حاجی شام داریم، بیاورم؟
با یک لحنی میگوید: چی داریم؟ یک لقمه خورده میگویند حاجی خوابش برد. صبح هم
بیدار شده نماز و تعقیبات. بعد هم با اخم خداحافظ. نه یکی نه دوتا، بلکه یک گونی
پر؛ خانم ها نامه نوشتند. حرفشان این است که جیبمان پر از پول است. طلا، امکانات و
خانه بزرگ.... ولی محبت ندیدیم.
این موضوع یک طرفه نیست. از آن طرف آقا داریم که
خانم افسردهاش کرده است. این قدر خانم بداخلاقی کرده آقا نمی داند چه کار کند؟ یک
خرده بنشینید محاسبه نفس بکنید. در بهار درختان را هرس میکنند، چندتا گل میکارند.
چند تا گل بکارید. گل رأفت و عطوفت بکار! خانم، آقا! ببینم میتوانی اخلاقت را خوب
کنی! میتوانی فریاد نزنی! میتوانی غضبت را کنترل کنی! وقتی به باغچه رسیدگی
میکنند، بعضی گیاهها را که خشک شده، در بهار از ریشه در میآورند. این تکبر را
بیندازید دور. گیاه از خود راضی بودن را بینداز دور. پس کی میخواهیم متحول
شویم؟».[1]
حالا شاید بگید این چه ربطی به فرزندان داره؟!
اولا تا شما والدین به هم محبت نکنید، باتری انرژی تون برای محبت به کودکان هم خالی هست! مادر یا پدری که محبت نبیند ، ابراز محبت هم نمی تواند بکند!
ثانیا علت اصلی مشکل خیلی از بچه هایی که به اختلالات اضطرابی، افسردگی و وسواس مبتلا هستند و به مرکز مشاوره ی ما ارجاع داده می شوند، بدرفتاری والدین و بافت خانواده ی ناسالم است. در اینجور مواقع تا خانواده درمان نشود، کودکان نیز درمان نمی شوند
پس به قول آقای فاطمی نیا، کی می خواهید متحول بشوید؟! یک راهکاری که من به والدین میدم، میگم حتی اگه نمی تونید ابراز محبت کنید، با کودکانتان به بازی های دسته جمعی در قالب مجری و بازیگر بپردازید و در حین بازی به تحسین و تشویق او بپردازید و از واژه های صمیمانه استفاده کنید
محبت حتی اگر در قالب مصنوعی هم باشد، بر روح و جان فرزندانتان بی تاثیر نیست!
از قدیم گفتند از محبت خارها گل می شود
اینو هم اضافه کنم که خیلی از والدین امروزی احساس می کنند با فراهم سازی بهترین امکانات مالی ، قلب کودکشان را از محبت پرمی کنند!!
هرگز!!!
اگه روزی تونستید به جای غذا به گرسنه آب بدید و او را سیر کنید و یا به جای آب، به تشنه غذا بدید و سیرابش کنید، اون ر وز می تونید به جای محبت کلامی و ابراز عاطفه ، وسایل گرون قیمت بخرید و نیاز عاطفی فرزندانتو ن را برطرف کنید
پی نوشت :
1. باشگاه
خبرنگاران2/7/1392
ما هرجا که بخواهیم بریم مهمونی، نگاه می کنیم ببینیم کیا اونجا هستند و
متناسب با جو اونحا لباس می پوشیم، بچه هامونو وقتی میخواهیم برای چندساعت
بسپریم دست یکی تا به کارهامون برسیم، نگاه می کنیم ببینیم اون طرف کیه؟
حتی اگه پدر، مادرمون باشند نگاه می کنیم ببینیم با برادرزاده ها،
خواهرزاده ها، عمو، دائی و... تنها نباشند توی خونه!! همسر و بچه هامون که
میخوان برن بیرون تدابیر لازم را گوشزد می کنیم
ساعت رفت و برگشت تعیین می کنیم...
خلاصه یعنـــــی همه جوره حواسمون هست به امنیت جسمی و روحی خانواده
اما از یه مسئله ی خیــــــــــلی بزرگـــــــــــــ غافل شدیم!
کیااا میدونن بچه هاشون تو محیط های مجازی با چه کسانی در ارتباطند؟
چه کنترلی میتونیم روی این فضاها داشته باشیم؟
آیا ساعت رفت و برگشتی برای ورود و خروج به این فضاها اندیشیده ایم؟
چطور همسر و فرزندانمون را با هزاران ناشناس و نامحرم در محیط مجازی رها می کنیم؟
خطر در کمین شماست...
همسر و فرزندانتون را قبل از اینکه به تله ی روابط دختر و پسر و خیانت زناشویی بیفتند از آسیب های محیط های مجازی آگاه کنید!!!
مثل محیط واقعی برای محیط های مجازی حد و مرز قائل بشید...
استفاده از محیط های مجازی برای کودکان و نوجوانان زیر 18 سال حتما باید با مدیریت و نظارت انجام شود...
کامپیوترهای منزل را طوری تعبیه کنید که صفحه ی کامپیوتر جلوی درب اتاق
قرار بگیرد تا هر از چندگاهی روی کارهای فرزندانتون نظارت داشته باشید...
با فرزندانتان رابطه ای صمیمانه برقرار کنید تا هر نوع رابطه ای برقرار می کنند شما اولین کسی باشید که در جریان قرار می گیرید...
محدودیت صرف هرگز راهکار درستی نیست! انسان ها بر آنچه از آن محدود شده اند، حریص ترند! لذا سعی کنید واقع بینانه و با اتخاذ تدابیر منطقی کودکان را از مزایا و خطرات محیط مجازی آگاه کنید قبل از آنکه دیگران روح و روان او را با ویروس های مجازی ، بیمار سازند...
اطلاعات خود را در زمینه ی مسائل مرتبط با تریبت جنسی کودکان و غنی سازی
زندگی زناشویی بالا ببرید، سوالات فرندانتان را مطابق با سن او با آرامش و
به صورت منطقی پاسخ دهید.
باورهای خرافی در این زمینه " کودک هرچه نداند، بهتر است" را رها کنید...
ما هرروزه در مراکز مشاوره شاهد نوجوانان و زوجینی هستیم که با استفاده از تلفن های همراه و با اتصال به شبکه های مجازی در دام روابط خارج زناشویی افتاده اند .
قبل از آنکه به فرزند یا همسر شما اطلاعات نادرست تزریق شود، شما او را واکسینه کنید.
پ.ن: اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید
دلواپسی های پنهان ( نوشته ی آبوالفضل آزادنیا و سمیه سلطانی)
تربیت جنسی کودکان پیش از دبستان ( شهلا حسینی، غفار کریمیان پور)
فرزند و تربیت جنسی ( امیر جهانیان نجف آبادی)
پاسخ به سوالات جنسی کودکان ( سایت تبیان)
بزﺭﮔﯽ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟
ﮔﻔﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ .
ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﮕﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ؟ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮﺑﻨﺪ؟
ﮔﻔﺖ; ﻣﻦ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﮐﻮﺷﯿﺪﻡ, ﺗﺎ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ .
ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ . ﻧﻪ ﺍﻣﺮ ﻭ ﻧﻬﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
در این نوع خیانت، زن یا مرد به صورت تلفنی یا اینترنتی یا اینکه در هر موقعیتی که فراهم شود با افرادی از جنس مخالف صحبت می کند و گرم می گیرد.
پژوهشگران علوم پزشکی در مرکز پزشکی بوستون کشور آمریکا می گویند استفاده بیش از اندازه والدین از تلفن همراه به پیوند آنها با کودکانشان آسیب وارد می کند.
محققان ۵۵ پدر و مادر را که کودک زیر ۱۰ سال داشتند، در حالی که در یک رستوران با کودکان خود غذا می خوردند به طور پنهانی مورد بررسی قرار دادند.
آنها در این بررسی پنج رفتار مختلف را مورد تحقیق قرار دادند: والدینی که تلفن های خود را در تمام طول صرف غذا استفاده نکردند، والدینی که تلفن خود را روی میز قرار داده اما از آن استفاده نکردند، والدینی که تلفن خود را به طور مستمر استفاده کردند، والدینی که از تلفن خود پس از اتمام غذا استفاده کردند و والدینی که تلفن های خود را در طول صرف غذا استفاده کردند.
نتایج نشان داد تقریبا سه چهارم ( ۷۳ درصد ) از بزرگسالان حداقل یک بار در طول هر وعده غذایی از تلفن خود استفاده کردند.
همچنین بیش از ۱۵ درصد والدین تلفن های خود را در پایان وعده غذایی چک کردند، در حالی که کودکانشان هنوز مشغول غذا خوردن بودند. این والدین تا زمان ترک رستوران به این کار ادامه دادند.
این مطالعه نشان داد تعدادی از کودکان زمانی که پدر و مادرشان از تلفن استفاده می کنند، دچار آشفتگی می شوند و می خواهند بدانند که چه اتفاقی افتاده است.
محققان همچنین دریافتند زمانی که پدر و مادر مدت زمان طولانی را صرف نگاه کردن به گوشی تلفن همراه خود می کنند ، فرزندان آنها تمایل دارند با آنها بازی کرده و توجه والدین را به خودشان جلب کنند.
همچنین پژوهش های قبلی نشان داد نداشتن تماس چشمی و تعامل با کودکان می تواند سبب کاهش ارتباط و پیوند بین والدین و کودکان شود.
به گفته دکتر جنی ردسکی متخصص رفتارشناسی اطفال، والدینی که به شدت جذب تلفن های همراه خود می شوند، تعاملات منفی بیشتری با کودکان خود دارند.
شرح کامل نتایج ین بررسی در نشریه Pediatrics منتشر شده است.